طراحی داخلی خانه قیطریه

کاربری: مسکونی/ متراژ: 130 متر/ موقعیت: تهران، قیطریه/ سال طراحی و اجرا: 1403/ کارفرما: جناب آقای پورابتهاج

طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه
طراحی داخلی خانه قیطریه

طراحی داخلی خانه قیطریه

طراحی داخلی خانه قیطریه؛ قصه‌ای آرام از زندگی در رنگ‌های گرم و فرم‌های ملایم

یک آغاز آرام در دل قیطریه

هر پروژه‌ای برای من یک تجربه‌ تازه‌ است؛ نه صرفاً به‌خاطر چالش‌های طراحی، بلکه بیشتر به‌خاطر انسان‌هایی که قرار است در این فضا زندگی کنند. پروژه طراحی داخلی خانه قیطریه هم از همان ابتدا با یک ویژگی متمایز خودش را به من معرفی کرد: آرامش. صاحبان خانه، یک زوج جوان و پر انرژی بودند که از من خواستند فضایی طراحی کنم که با ورود به آن، انگار زمان کُند شود. جایی که استرس‌های روزمره از دوش آدمی برداشته شود و محیط، خودش دعوتی به آسودگی و حضور باشد.

فلسفه طراحی: مینیمالیسم نرم و ارگانیک

اولین جلسه طراحی را با بررسی شخصیت، سبک زندگی و سلیقه‌ آن‌ها آغاز کردیم. نتیجه؟ ترکیبی از مینیمالیسم و فرم‌های ارگانیک. فضایی که در آن خبری از زرق و برق‌های تند نیست، اما هر گوشه‌اش با لطافت و ظرافت طراحی شده. تصمیم گرفتیم از پالت رنگی بژ، کرم، نسکافه‌ای روشن و چوب طبیعی استفاده کنیم تا حس طبیعی بودن فضا تقویت شود. این ترکیب رنگی در کنار بافت‌های نرم، همان چیزی بود که خانه قیطریه را به “پناهگاه آرامش” تبدیل کرد.

نشیمن؛ حلقه‌ی امن گفت‌وگو

نقطه مرکزی خانه نشیمن بود. در طراحی آن، به دنبال القای حس گردهمایی و صمیمیت بودیم. بنابراین کاناپه‌ای گرد با پارچه‌ی بافت‌دار روشن انتخاب کردیم که دور یک میز قهوه‌خوری با فرم گل‌مانند قرار گرفت. روی میز، ترکیبی از عناصر دکوری مینیمال مثل شمعدان سنگی، گلدان سفالی و چای‌خوری‌های مشکی قرار گرفت تا تعادل بین مدرنیته و سنت ایجاد شود. دیوار پشتی با آرک‌های تکرارشونده و نور مخفی، عمق و ریتم به فضا می‌داد و در عین حال پیامی از تکرار و آرامش داشت.

بازی با فرم‌های منحنی و قوس‌ها

یکی از نکات برجسته طراحی خانه قیطریه، استفاده هوشمندانه از قوس‌ها بود. از دیوارهای آرک‌دار تا برش‌های طاق‌مانند نورپردازی در سقف، همه به فضا روحی شاعرانه داده بودند. این قوس‌ها فقط المان‌های تزئینی نبودند؛ بلکه پلی بودند بین کارکرد و زیبایی. در طراحی این فضاها تلاش کردم المان‌های معماری سنتی ایرانی را در قالبی مدرن بازتعریف کنم. نتیجه، فضاهایی بود که هم نوستالژیک بودند و هم کاملاً امروزی.

نشیمن دوم و فضای مطالعه؛ سکوتِ آگاهانه

در ضلع دیگر خانه، فضایی ایجاد کردیم برای نشستن‌های آرام‌تر. کتابخانه‌ای مینیمال که با چوب روشن ساخته شده بود، بخشی از دیوار را پر کرده و در کنارش نیمکت باریکی با روکش کتان قرار گرفت. حضور گیاهان طبیعی و نور ملایم صبحگاهی که از پنجره‌ها وارد می‌شد، این فضا را به نقطه‌ای برای تفکر و خلوت شخصی تبدیل کرده بود.

اتاق کودک؛ تلفیق بازی و سادگی

اتاق کودک این خانه، یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های طراحی برای من بود. دنیایی از فرم‌های ساده، رنگ‌های گرم، چوب‌های طبیعی و نورپردازی‌های ملایم. فضای نشستن در دل کمدها طراحی شد تا کودک بتواند در دل کتاب‌ها بنشیند و دنیای خودش را بسازد. دیوارها به‌جای رنگ‌های زننده، با رنگ بژ و جزئیات سفید، آرامش و گرما را در کنار هم به نمایش گذاشته بودند.

سرویس بهداشتی؛ تلفیق مرمر و طلا

در طراحی سرویس بهداشتی، هدف این بود که حس یک هتل لوکس را به خانه بیاوریم بدون آنکه فضایی اغراق‌آمیز خلق شود. ترکیب سنگ مرمر سفید، شیرآلات طلایی مات و یک روشویی با فرم خاص فلزی، این فضا را به یکی از چشم‌نوازترین نقاط خانه تبدیل کرده بود. نکته‌ای که توجه هر بیننده‌ای را جلب می‌کرد، دیوار پشت دوش با طرح سنگ‌ طبیعی آبی-خاکستری بود که مثل یک تابلو نقاشی، نقطه‌ی تمرکز فضا شده بود.

اتاق خواب؛ نقطه اوج آرامش

و اما قلب خانه، جایی که باید از همه دنیا جدا شود: اتاق خواب. دیوار پشتی تخت با پوششی از چوب طبیعی طراحی شد که با یک آرک بزرگ نورپردازی شده، پس‌زمینه‌ای رؤیایی برای تخت به‌وجود آورده بود. لوسترهای آویزان از سقف و چراغ‌های کروی کنار تخت، به این فضا گرمایی شاعرانه می‌دادند. استفاده از پارچه‌های کتان، ملحفه‌های خاکی‌رنگ و پرده‌های بلند تا زمین، همه‌چیز را برای خوابی آسوده و ذهنی آرام فراهم می‌کرد.

جزئیات کوچکی که فضا را خاص کردند

همان‌طور که در عکس‌ها می‌بینید، این خانه از آن دسته پروژه‌هایی بود که “جزئیات” در آن حرف اول را می‌زند. از فرم میزهای قهوه‌ای گرفته تا نورهای غیرمستقیم پشت شیارهای سقف و دیوار، همه با دقت و هدف طراحی شدند. حتی انتخاب کتاب‌ها، گیاهان، ظروف دکوری و آباژورها نیز بخشی از این طراحی کل‌نگر بودند. سعی کردم فضا نه تنها برای چشم، بلکه برای تمام حواس انسان لذت‌بخش باشد.

نتیجه‌گیری: معماری آرامش، نه فقط زیبایی

خانه قیطریه برای من صرفاً یک پروژه طراحی داخلی نبود، بلکه تجربه‌ای از “معماری حس” بود. هدف، خلق فضایی نبود که فقط زیبا به‌نظر برسد، بلکه فضایی بود که مردم در آن احساس آرامش، تعلق و رضایت داشته باشند. طراحی این خانه نشان داد که اگر به نیازهای احساسی کاربران گوش دهیم و زبان طراحی را به زبان دل نزدیک کنیم، نتیجه همیشه فراتر از انتظار خواهد بود.

امیدوارم این قصه آرام از دل قیطریه، برای شما هم الهام‌بخش باشد. اگر به دنبال طراحی فضایی هستید که زندگی را ساده‌تر، دلنشین‌تر و انسانی‌تر کند، خوشحال می‌شوم همراهتان باشم.

 

نظرات کاربران

امتیاز خود را وارد کنید

empty-state

هنوز هیچ کامنتی ثبت نشده است

اولین نفری باشید که نظر خود را بیان می‌کند!