طراحی آشپزخانه میرداماد

کاربری: مسکونی/ متراژ:145 متر/ موقعیت: تهران، میرداماد/ سال طراحی و اجرا: 1402/ کارفرما: جناب آقای شاهرخی

طراحی آشپزخانه میرداماد
طراحی آشپزخانه میرداماد
طراحی آشپزخانه میرداماد
طراحی آشپزخانه میرداماد
طراحی آشپزخانه میرداماد
طراحی آشپزخانه میرداماد

طراحی آشپزخانه میرداماد

طراحی داخلی آشپزخانه میرداماد: گفت‌وگویی میان مینیمالیسم و عملکرد

وقتی سادگی حرف اول را می‌زند

آشپزخانه میرداماد یک پروژه نیست؛ یک روایت است از زندگی مدرن، از سلیقه‌ای که در عین سادگی، غنی از جزئیات است. وقتی برای اولین بار وارد این فضا می‌شوید، بدون اینکه حتی نیاز به توضیحی باشد، ترکیب رنگ‌ها، نظم چیدمان، و هندسه‌ی دقیق اجزای داخلی، خودش زبان باز می‌کند. سطوح مات و براق، تضادهای ظریف بین سفید و مشکی، و نورپردازی خطی زیر کابینت‌ها، هر کدام از یک هماهنگی عمیق در طراحی خبر می‌دهند.

شروع از اسکچ: طراحی یا داستان‌نویسی با خطوط

اولین مرحله‌ی این پروژه مثل همیشه با طراحی دستی آغاز شد. آنچه در ذهن داشتم، آشپزخانه‌ای بود که از هر زاویه‌ای «مرتب» به نظر برسد. برای این کار، ابتدا نیاز به فهم دقیق ابعاد و نور طبیعی فضا داشتیم. پنجره‌های بزرگ و دیوارهای سفید، دست ما را باز می‌گذاشت تا کمی با تضاد رنگ بازی کنیم. نتیجه؟ یک ترکیب سیاه و سفید مدرن که نه سرد است و نه تکراری.

فرم‌گرایی هوشمندانه در کابینت‌ها

کابینت‌های این پروژه، به دور از هرگونه زرق‌وبرق یا پیچیدگی غیرضروری، با خطوط صاف و زاویه‌های مشخص طراحی شده‌اند. قسمت بالایی به رنگ سفید مات طراحی شد تا ارتفاع سقف را بصری بلندتر نشان دهد، درحالی‌که کابینت‌های پایینی با رنگ مشکی زغالی و سطح مات، تعادل و سنگینی مورد نیاز را تأمین کردند. نتیجه‌ی این ترکیب دوگانه، یک حس سبکی در عین عمق بصری بود.

همچنین در طراحی قفسه‌ها، نظم و سلسله‌مراتب رعایت شد. کابینت‌ها بدون دستگیره طراحی شدند و سیستم push-to-open به کار رفت تا نمای یکدست و بدون شکست فضا حفظ شود.

جزئیاتی که دیده نمی‌شوند اما حس می‌شوند

یکی از نکات کلیدی در طراحی داخلی، عناصر نامرئی هستند. مثلاً نورپردازی زیر کابینت‌ها که به‌صورت مخفی اجرا شده، بدون اینکه دیده شود، به‌شکل ماهرانه‌ای خط دید را هدایت می‌کند. این نور خطی، هم فضا را روشن‌تر کرده و هم هنگام شب حس آرامش و صمیمیت به فضا داده است.

حتی فاصله‌های دقیق بین درب کابینت‌ها، نظم خاصی ایجاد کرده که در ناخودآگاه بیننده اثر می‌گذارد. اینجاست که طراحی از سطح به عمق می‌رود.

لوازم توکار؛ دوست همیشگی مینیمالیسم

برای حفظ یکپارچگی فضا، تمام تجهیزات آشپزخانه به صورت توکار انتخاب شدند. فر، ماکروویو، و ماشین ظرف‌شویی، هرکدام با روکشی مشکی هم‌خوان با رنگ کابینت‌ها پوشیده شدند. این تصمیم، علاوه بر زیبایی‌شناسی، در عمل هم کاربردی بود و موجب سادگی در تمیز نگه داشتن آشپزخانه شده است.

نکته‌ی جالب این است که پنل لمسی فر و مایکروویو در ارتفاعی طراحی شدند که هم کودک‌محور نباشند و هم در دسترس آسان باشند؛ یک طراحی هوشمندانه برای خانواده‌های پرجمعیت یا مهمان‌دوست.

میز کار مرکزی؛ قلب تپنده‌ی آشپزخانه

اگر طراحی آشپزخانه را به یک بدن تشبیه کنیم، جزیره‌ی مرکزی حکم قلب آن را دارد. در این پروژه، از یک کانتر مرکزی با روکشی از سنگ مشکی مات استفاده شد که با رگه‌های سفید مرمرین، یک تضاد بصری جذاب ایجاد می‌کرد. طراحی این میز به گونه‌ای بود که هم به‌عنوان محل آماده‌سازی غذا استفاده شود و هم فضای نشستن برای صرف صبحانه یا گفت‌وگوی ساده را فراهم کند.

لبه‌ی چوبی طبیعی که در یک سمت کانتر ادامه پیدا می‌کند، حس گرما و صمیمیت به فضای سرد رنگی می‌بخشد. این چوب به‌صورت دستی پرداخت شده تا حس لمسی مطلوبی هم ایجاد کند.

کف‌پوش و دیوار؛ پیوند میان زمین و آسمان

کف‌پوش آشپزخانه از سرامیک بزرگ با رنگ خاکستری ملایم انتخاب شد که به دلیل ابعاد بزرگ، باعث شد فضا بازتر به نظر برسد و خطوط دوغاب کمتر دیده شود. در دیوار بین کابینتی، به‌جای استفاده از کاشی‌های معمول، از یک پانل یک‌دست با پوشش ضد آب و مقاوم در برابر حرارت استفاده شد که هم شست‌وشو را آسان می‌کرد و هم خطای بصری را به حداقل رساند.

تعادلی میان زیبایی و عملکرد

شاید بزرگ‌ترین چالش در طراحی این آشپزخانه، ایجاد تعادلی میان زیبایی و عملکرد بود. هر تصمیم طراحی نه تنها از منظر زیبایی‌شناسی سنجیده شد، بلکه از نظر کاربرد روزانه نیز تحلیل شد. اینکه فضای باز به‌قدر کافی برای حرکت راحت باشد، اینکه هر وسیله‌ای جای خودش را داشته باشد، و اینکه نور طبیعی در طول روز به‌خوبی در فضا جریان داشته باشد، جزو فاکتورهای اصلی این پروژه بودند.

تجربه‌ی زندگی در فضایی ساده اما پیچیده

در نهایت، آشپزخانه میرداماد صرفاً یک فضا برای پخت‌وپز نیست؛ اینجا جایی‌ست که گفتگو شکل می‌گیرد، صبحانه‌های جمعی آغاز می‌شود و عصرهای آرام با یک لیوان چای به پایان می‌رسد. طراحی این فضا با اینکه مینیمال است، اما تجربه‌ای حسی از آسودگی و راحتی را به مخاطب القا می‌کند.

در این پروژه، سعی کردیم با ترکیب رنگ‌های خنثی، متریال با کیفیت، نورپردازی هوشمند و دقت بالا در جزئیات، نه فقط یک آشپزخانه، بلکه یک سبک زندگی طراحی کنیم. پروژه‌ای که به‌خوبی نشان می‌دهد مینیمالیسم اگر با درک عمیق از عملکرد و فرم همراه شود، می‌تواند گرم، دوست‌داشتنی و بسیار کارآمد باشد.

 

نظرات کاربران

امتیاز خود را وارد کنید

empty-state

هنوز هیچ کامنتی ثبت نشده است

اولین نفری باشید که نظر خود را بیان می‌کند!